هشتگ های داغ:
باتری های لید اسید که در سال 1859 اختراع شدند قدیمی ترین نوع باتری های قابل شارژ هستند. سلول های این نوع باتری نسبت توان به وزن بالایی دارند. یعنی با حجم کمتر، انرژی بیشتر تولید می کنند. از آنجا که این باتری ها کم هزینه هم هستند برای استفاده در وسایل نقلیه مناسب می باشند. گرچه این مدل باتری که در همه ماشین ها وجود دارد خطراتی هم دارد که رعایت نکات ایمنی را الزام آور می کند. برای آشنایی بیشتر با خطر گاز باتری لید اسیدی با ما همراه باشید.
باتری لید اسید یک باتری قابل شارژ است که برای ذخیره انرژی برق مورد استفاده قرار می گیرد. این باتری از صفحاتی تشکیل شده که تعدادی محفظه (یا سلول)، سرب و اکسید سربی ایجاد می کنند. داخل باتری پر از مایع الکترولیت است. الکترولیت ماده ای حاوی یون‌های آزاد است و قادر به تولید جریان برق است. یون های داخل الکترولیت با سرب و اکسید سرب واکنش شیمیایی ایجاد کرده و تولید انرژی می کنند.
الکترولیت باتری محلولی است که از 35 درصد اسید سولفوریک و 65 درصد آب تشکیل شده است. این مایع اسیدی باتری انرژی الکتریسیته را به انرژی شیمایی پتانسیلی تبدیل می کند و بالعکس. اسید سولفوریک ماده ای شفاف، بی بو و چسبناک است. اسید سولفوریک پرکاربردترین ماده شیمیایی در صنایع است. اما باتری لید اسیدی تنها محصول مورد استفاده توسط مصرف کنندگان معمولی است که حاوی این ماده شیمیایی خطرناک است.
مدل های مختلفی از باتری های لید اسیدی از جمله سلول تر و سلول ژله ای وجود دارد. در باتری های سلول تر، که اغلب باتری شناور نامیده می شوند الکترولیت اسیدی حالت مایع دارد. ممکن است لازم باشد به صورت دوره ای به این باتری ها آب اضافه کرد. در باتری های ژله ای، الکترولیت با اضافه کردن یک افزودنی سیلیکا به حالت تعلیق درآمده است که باعث سفت شدن اسید می شود. هرچند باتری های ژله ای گران تر هستند اما استفاده از آن ها هم ایمن تر است. به دلیل حالت خاص اسید این باتری ها، خطر انفجار گاز هیدروژن و خوردگی در این باتری ها کمتر است.
شارژ بیش از حد باتری منجر به ایجاد گازهای هیدروژن و اکسیژن می شود. باتری طوری طراحی شده که این گازهای اضافه را تهویه کند یا این که آن ها را با هم ترکیب کند تا تشکیل آب دهند. اما تجمع گازهای اضافه خطرناک است. ترکیب این گازها بشدت قابل انفجار است. اگر گازهای اضافه منفجر شوند انفجار حاصل باعث ترکیدن قاب بیرونی باتری شده و با پاشیدن مایع و پرتاب تکه های باتری به هر کس که در آن نزدیکی باشد، آسیب می رساند.
اسید سولفوریک، اسیدی شدیدا خورنده است. وقتی این اسید با پوست تماس پیدا کند باعث سوختگی شدید و حتی درجه سه می شود. حتی گاز این اسید باعث تحریک چشم ها، بینی و گلو می شود. در صورت پاشیدن مستقیم این اسید به چشم ممکن است فرد کور شود. استنشاق گاز این اسید، باعث ادم ریوی و تشکیل مایع اضافه در ریه ها می شود.
هنگام کار با باتری ماشین برای حفاظت از چشمانتان، عینک محافظ بزنید. همچنین از آن جا که اسید سولفوریک لباس ها و به ویژه لباس های کتانی را خورده و به پوست می رسد سعی کنید لباس پلی استری بپوشید. پلی استر ضد اسید است و پوست را در مقابل اسید حفاظت می کند. هنگام کار روی باتری از دستورات سازنده پیروی کنید و وقتی اطلاع لازم را نداشتید از یک فرد حرفه ای کمک بگیرید. دقت کنید که کار با باتری یعنی کار با یک اسید خوردنده، گاز قابل انفجار و جریان برق که همگی می توانند باعث ایجاد یک فاجعه شوند.
