در مقالات پیشین در مورد شاخص گرانروی روغن موتور خودرو صحبت کردیم. این شاخص بیانگر غلظت روغن است و به صورت یک کد بر روی روغنها درج میشود. علاوه بر این کد، شاخص دیگری نیز روغنهای مختلف را از یکدیگر متمایز میکند. این شاخص بیانگر کیفیت روغن است. این درجهبندی هر چند معمولاً از سوی خریداران روغن رعایت نمیشود اما به خصوص برای خودروهای مدل بالا بسیار اهمیت دارد چرا که خودروساز در زمان طراحی اجرا مختلف موتور با در نظر گرفتن کیفیت روغن در استفاده موتور را طراحی کرده است و استفاده از روغنی متفاوت میتواند در درازمدت به موتور آسیب برساند. در این مقاله به بررسی استاندارد های روغن موتور می پردازیم.
استانداردهای مختلفی در دنیا برای طبقهبندی روغن موتور خودرو مورد استفاده قرار میگیرند از قبیل:
(American Petroleum Institute (API
( International Lubricant Standardization and Approval Committee(ILSAC
(Association des Constructeurs Européens d’Automobiles(ACEA
(Japanese Automotive Standards Organization(JASO
در این میان مهمترین استانداردی که در بسیاری از کشورهای جهان و کشور ما نیز از آن استفاده میشود استاندارد API است.
این استاندارد توسط انستیتو مواد نفتی آمریکا پایهگذاری شد. این استاندارد روغنهای موتور را بر حسب تکنولوژی ساخت، کیفیت ساخت و … دستهبندی میکند. کد این استاندارد به صورت دو حرف است که حرف اول بنزینی یا دیزلیبودن خودرو را مشخص میکند. به طوری که حرف C برای موتورهای بنزینی و حرف S برای موتورهای دیزلی به کار رفته است. حرف دوم بیانگر کیفیت روغن است.
برای این روغنها هر سطح کیفیت با دو حرف معرفی می شوند. حرف اول S اشاره به Service (نماینده ایستگاه های تعویض روغن، گاراژها و بنگاههای فروش خودروها) دارد و حرف دوم که یکی از حروف انگیلیسی از A تا سطح کیفیت فعلی M مشخص شده است. به طور مثال گروه SM اشاره به تمامی خودروها ساخته شده از سال 2004 به بعد میباشند دارد مانند تویوتا کمری. در نمودار زیر تمامی این گروهها عنوان شده است.
SA , SB , SC , AD , SE , SF , SG , SH , SI , SJ , SL , SM
در این روغن از دو حرف برای تعریف سطح کیفیت استفاده شده است. حرف اول C اشاره به کلمه لاتین Commercial (وسایل نقلیه تجاری، کشاورزی و ناوگان) دارد وحرف دوم با یکی از حروف الفبای انگلیسی از A تا I به همراه اعدادی که بعد از دو حرف نوشته میشود مشخص شده است.