هشتگ های داغ:
اتصالات خانه باطری خودرو به طور سری بهم متصل می شوند و ولتاژ باتری با مجموع ولتاژهای خانه های باتری برابر است.
فنون و روش های ساخت باتری امروزه مشترکا مورد استفاده قرار می گیرد. به این نحو است که دسته صفحه های قطب های باتری به طور سری بهم متصل می شوند. این امر از قسمت فوقانی و یا از درون دیواره های خانه های باتری، قبل از آنکه درب باتری نصب شود صورت می گیرد.
این نوع ساخت، مسیر مقاومت در درون باتری را کوتاهتر می کند. در نتیجه ولتاژ دشارژ را نسبت به ساختمان اتصال خارجی افزایش می دهد و آن را بالا می برد.
این امر همچنین احتمال نشت اسید را در اطراف دسته صفحه های بیرونی قطب های باتری از بین می برد. همچنین مسیرهای دشارژ را از بین برده و احتمال ایجاد آنها را منتفی می سازد.
برخی از باتری ها- غالبا باتری ها پرقدرت (heavy Duty) یا سایر انواع باتری های ویژه – به نحوی ساخته می شوند که دارای اتصالات بیرونی خانه باتری باشند.
در این روش دریچه هایی برای قطب های دسته صفحات باتری در روی درب خانه باتری تعبیه می گردد. پس از قرار دادن درب باتری بر روی باتری، اتصالات خانه باتری بر روی قطب های باتری نصب گردیده و به آنها جوش داده می شود.
صرف نظر از نوع ساخت، اتصالات بایستی به اندازه کافی بزرگ باشند. تا بتوانند جریان های الکتریکی قوی را برای استارت زدن از خودعبور دهند.
معمولا درب های خانه های باتری از مواد پلاستیکی ساخته می شوند. ولی برخی از آنها از جنس لاستیک سخت و فشرده ساخته می شوند.
اغلب طرح ها و مدل های رایج درب های مزبور بطور یک تکه می شوند. بوش های سربی از طریق روش قالب ریزی بر روی درب باتری برای قطب های باتری تعبیه می شود.
البته این امر در مورد مدل قطب های جانبی صدق نمی کند. برخی از درب های باتری برای آنکه به خوبی بر روی باتری قرار گرفته شوند دارای شیارهایی هستند که این امر را امکان پذیر می سازند.
در اغلب باتری ها اتصال خانه به خانه از درون دیواره های خانه های باتری صورت می گیرد. در چنین مواردی معمولا از یک درب خیلی کم قطر استفاده می شود.
سوراخ هایی که بر روی درب باتری طراحی شده به این منظور است که فضای مناسب برای ورود هوا روی الکترولیت را فراهم نماید. به این ترتیب گاز بتواند بدون آنکه الکترولیت با فشار از باتری خارج شود تهویه شده و از باتری خارج گردد.
برای اضافه کردن آب باتری معمولا یک دایره یا علامتی دیگر را در پایین جایگاه خانه باتری نشان می دهند. اگر باتری شاخص سطح مایعات (Level Indicator) نداشته باشد، خانه باتری را چنان پر کنید که سطح الکترولیت یک دوم اینچ (13 میلیمتر) بالاتر از قسمت فوقانی سپراتور قرار گیرد.
